Na południowym zboczu kopca Kościuszki, od strony dziedzińca i siedziby radia RMF FM, od wczoraj można dostrzec czerwoną płachtę o wymiarach 13 metrów długości i 9 metrów szerokości. Jak sie okazuje jest to dzieło Beaty Zuby, krakowskiej artystki, która w swojej twórczości zajmuje się malowaniem gór.
Beata Zuba pochodzi z Salwatora i związana jest od zawsze z Krakowem. Absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią. W swojej twórczości malarskiej portretuje góry i pokazuje je w różnych kontekstach, wychodząc poza galerie i tradycyjne miejsca ekspozycyjne. Jak sama mówi – góry często wracają w góry, tak jak na Kopiec. Nad cyklem …Przenikanie Góry… pracuje od wielu lat, a wybór miejsc, w których pojawiają się obrazy artystki, nie jest przypadkowy. Stąd przy tytule wystawy również liczby oznaczające położenie tych miejsc – w przypadku Kopca to 330 metrów nad poziomem morza.
„Przenikanie Góry 330” to wielowątkowy, artystyczny projekt poświęcony górom, który ma pokazać związek miedzy górami na krańcach świata. Góry są również jednym z najważniejszych motywów kultury Japonii, dlatego w projekcie łączą i przenikają się wątki gór i kopców, elementy kultury polskiej i japońskiej. To właśnie podczas ubiegłorocznej wizyty na Kopcu profesor Akiko Kasuya z najstarszej uczelni artystycznej w Japonii – Kioto University of Art oraz Riotomaro Mijagima zauważone zostało podobieństwo w formie i genezie krakowskiego Kopca Kościuszki do budowanych w okresie Edo japońskich kopców Fujizuka. To mini repliki góry Fuji – są powszechnie spotykane w Tokio i okolicach. Jednym z głównych rytuałów związanych z religijnym kultem świętej góry Fuji było wejście na jej szczyt. Pielgrzymi, którzy ze względu na wiek, ułomność lub płeć nie mogli wejść na górę Fudżi, zamiast tego wspinali się na małe kopce, które powstawały wokół miast. Dziesięciokrotna wędrówka reprezentowała zdobycie samej góry Fuji.
