To potężny oręż do walki o czyste powietrze i jedyny taki obiekt w skali świata – zapewnia Politechnika Krakowska, która otworzyła wczoraj Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. Infrastruktura laboratorium pozwoli specjalistom Politechniki na prowadzenie badań z zakresu inżynierii wiatrowej, inżynierii śniegowej i inżynierii środowiska, dotyczących m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, dynamicznego oddziaływania na smog, systemów wymiany i regeneracji powietrza.
„To laboratorium wyjątkowe w skali światowej, ponieważ daje takie możliwości badawcze, jakich w jednym obiekcie nie ma nigdzie indziej” – powiedział rektor PK prof. Andrzej Szarata na briefingu prasowym. Jak zaznaczył, cały budynek oraz aparatura w nim zostały zaprojektowane i wykonane przez pracowników politechniki oraz polskie firmy.
Prof. Andrzej Flaga z zespołu twórców laboratorium podkreślił, że w centrum tym możliwa będzie analiza przewietrzania miasta oraz redukcji smogu – co wyróżnia obiekt i jest ważne w kontekście walki o czyste powietrze.
Laboratorium posłuży też do analiz wpływów środowiskowych i klimatycznych (takich jak gwałtowny wiatr, nawalne deszcze czy obfity śnieg) na konstrukcje, budynki oraz bezpieczeństwo ludzi w nich. Będzie tu można testować innowacyjne rozwiązania dla energetyki wiatrowej, rynku materiałów i produktów budowalnych. Nowe centrum jest też gotowe do podejmowania niestandardowych wyzwań inżynierskich. Może służyć m.in. sportowcom czy służbom ratowniczym do treningu w zmiennych warunkach pogodowych. Współpracę z Laboratorium podjęły już firmy, samorządy i instytucje, m.in. polscy liderzy biznesu – firmy Fakro i Maspex oraz Polski Związek Narciarski.
– Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej to największa w ostatnich latach inwestycja Politechniki Krakowskiej – strategiczna dla rozwoju uczelni, naszych naukowców i studentów, ale też niezwykle ważna dla Krakowa, Małopolski i innych części kraju. Możliwości badawcze laboratorium wspomogą samorządy w trudnej walce o czyste powietrze dla mieszkańców miast i regionów – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Wyniki badań i analiz prowadzonych w tym obszarze w LAŚ PK mogą dostarczyć planistom i projektantom wiedzy przydatnej do projektowania nowych osiedli lub modernizacji istniejących czy wznoszenia nowych budynków (zwłaszcza wysokich). Posłużą także jednostkom samorządów (miast, gmin, powiatów, województw) do tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego i formułowania innych uwarunkowań formalno-przestrzennych dla rozwoju obszarów zurbanizowanych (m.in. tworzenia zapisów w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego). Na podstawie wyników prowadzonych w LAŚ badań można będzie m.in. ocenić efektywność proponowanych rozwiązań, już na wczesnym etapie procesu decyzyjnego w wymiarze programowym, planistycznym i projektowym.
Warte ponad 34 mln zł laboratorium nowe Politechniki Krakowskiej powstało przy wsparciu ze środków unijnych, pozyskanych przez uczelnię z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2020-2024. Dofinansowanie z UE to 17 460 966 zł, pozostałe środki na budowę pochodziły z budżetu Politechniki i Wydziału Inżynierii Lądowej PK (jego częścią jest nowa jednostka).
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej powstało na terenie kampusu Politechniki w Czyżynach przy al. Jana Pawła II 37. To trzykondygnacyjny budynek (w tym 1 kondygnacja podziemna) o powierzchni 1 665 m2 i kubaturze 11 776 m3. Kluczowa infrastruktura LAŚ PK to dwa duże tunele aerodynamiczne o obiegu zamkniętym, każdy wyposażony w dwie przestrzenie pomiarowe i zróżnicowany system wentylatorów (o oryginalnej konstrukcji i geometrii, wibroizolowanych, z konfuzorami i dyfuzorami)
W zasobach nowego laboratorium są też inne elementy infrastruktury technicznej, kształtującej parametry napływającego powietrza, a także m.in. stoły obrotowe o oryginalnej konstrukcji, zautomatyzowane i wibroizolowane; układy kierownic o oryginalnej konstrukcji i geometrii z możliwością regulacji kąta obrotu kierownic wokół ich własnej osi; złożone, zautomatyzowane urządzenia do symulacji opadu deszczu, opadu mgły lub opadu rozdrobnionych kryształków lodu (szronu) w warunkach wiejącego wiatru; złożone, zautomatyzowane urządzenia do symulacji opadu sztucznego śniegu; zautomatyzowane urządzenie do pomiaru mocy i momentu obrotowego turbin wiatrowych o pionowej lub poziomej osi obrotu wirnika.
fot. PK w Krakowie
Patrycja Bliska
